داستان هنر بافت تبریز و قم؛ از تار و پود تا جاودانگی

بافت تبریز و قم؛ از تار و پود تا جاودانگی

هر گره بر تار و پود فرش ایرانی، حاصل هزاران سال عشق، ایمان و هنر است.
شهرهایی چون تبریز و قم، به قلب تپنده‌ی این هنر بدل شده‌اند؛ جایی که هر بافنده، روح خویش را در اثر می‌دمد و جهانی را از رنگ و احساس می‌آفریند.

⸻

۱. تبریز؛ شهری که هنر در تار و پودش تنیده است

تبریز، خاستگاه فرش‌های نفیس و تابلوفرش‌های ظریف، مهد هنرمندانی است که گره‌هایشان شعر می‌سراید.
بافت ریز، چهره‌های زنده، و رنگ‌های عمیق ویژگی‌هایی‌ست که آثار تبریز را متمایز می‌کند.
در مهراگ، بسیاری از آثار ما بافته‌ی همین دستان هنرمند تبریزی‌اند — آثاری که در هر نگاه، حسی از آرامش و اصالت القا می‌کنند.

⸻

۲. قم؛ سرزمین ابریشم و وقار

قم را می‌توان سرزمین لطافت و ظرافت نامید. در این شهر، ابریشم جای پشم را گرفته و فرش‌ها با درخشش خیره‌کننده‌ای چشم را می‌نوازند.
رنگ‌های درخشان، خطوط نرم و بافت منظم، تابلوفرش‌های قمی را به جواهراتی از جنس نور و صبر تبدیل کرده است.

⸻

۳. استمرار جاودانگی در مهراگ

مهراگ وارث این دو سنت بزرگ است؛ جایی که اصالت تبریز و لطافت قم در کنار هم معنا می‌یابند.
هر اثر در مهراگ، داستانی از زمان و تلاش است؛ از دل کارگاه‌های بافندگان بزرگ تا دیوار خانه‌هایی که قدر هنر را می‌دانند.

⸻

جمع بندی

فرش و تابلوفرش ایرانی، تنها محصول نیستند؛ تاریخ و فرهنگ در قالب رنگ و گره‌اند.
و مهراگ، نگهبان این میراث در دنیای امروز است